Παίξε με τους φίλους σου απο μακριά online, η από κοντά
Πως παίζεται το φιδάκι
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να φτάσει κάποιος από τους παίκτες πρώτος στο τετράγωνο Νo 100, ξεκινώντας από το τετράγωνο Νo 1. Το παιχνίδι παίζεται με 2 παίκτες και ο κάθε ένας διαλέγει από ένα πιόνι διαφορετικού χρώματος.
Όταν τοποθετηθούν όλα τα πιόνια στο πρώτο τετράγωνο, οι παίκτες ρίχνουν το ζάρι. Όποιος φέρει το μεγαλύτερο αριθμό ξεκινάει πρώτος. Οι επόμενος παίκτης ρίχνει με την σειρά του το ζάρι και προχωράει τόσα τετράγωνα όσα και ο αριθμός του ζαριού.Κατά την διαδρομή ο κάθε παίκτης συναντά εμπόδια ή βοήθειες: τα φίδια τον εμποδίζουν ενώ οι σκάλες τον βοηθούν.
Αν σταματήσει,λοιπόν, στην αρχή μιας σκάλας στην βάση,σκαρφαλώνει προς τα πάνω, όσο είναι το ύψος της σκάλας.Αντίθετα, αν σταματήσει στο κεφάλι ενός φιδιού, τότε το πεινασμένο φίδι καταπίνει το πιόνι και αυτό καταλήγει στο τετράγωνο όπου είναι η ουρά του φιδιού.
Όταν κάποιος από τους παίκτες αρχίζει να πλησιάζει το τέρμα πρέπει να φέρει στο ζάρι ακριβώς τον αριθμό που θα τον οδηγήσει στο τετράγωνο Νo 100 και όχι μεγαλύτερο.
Η ιστορία του φιδάκι
Το «Φιδάκι» είναι ένα από τα αγαπημένα επιτραπέζια παιχνίδια της παιδικής ηλικίας, που συνδέεται με μια μακραίωνη παράδοση και ιστορία. Για πρώτη φορά, το καταπληκτικό αυτό παιχνίδι, παίχτηκε στην αρχαία Ινδία.
Αποτέλεσε δημιουργία των Ινδουιστών πνευματικών δασκάλων και τότε το επικρατέστερο όνομά του ήταν Moksha Patamu. Ανάμεσα στα υπόλοιπα ονόματα με τα οποία έγινε δημοφιλές στον χώρο του ινδουισμού, ήταν το «Leela». Η φιλοσοφία του παιχνιδιού αντανακλούσε τη συνείδηση της θρησκείας για την καθημερινή ζωή.
Το «Φιδάκι» έκανε το ντεμπούτο του στη Βικτωριανή Αγγλία με τον τίτλο «Σκάλα προς τη σωτηρία», το 1892 από τον John Jacques. Έπειτα, χρειάστηκε να περάσει μισός ακόμα αιώνας μέχρι να διασχίσει τον Ατλαντικό και να πάρει την τελική του μορφή, από τον κατασκευαστή παιχνιδιών Milton Bradley.
Ας επιστρέψουμε όμως στην Ινδία για να γνωρίσουμε τη φιλοσοφία του παιχνιδιού. Εκεί, τα παιδιά συνήθιζαν αν παίζουν το παιχνίδι, σαν ένα μέρος της εκπαιδευτικής τους διαδικασίας.
Σκοπός του ήταν να διδάξει τις συνέπειες των καλών πράξεων έναντι των κακών. Οι σκάλες αποτελούσαν τα σύμβολα των αξιών, όπως η ευγένεια, η πίστη και η ταπεινοφροσύνη, ενώ τα φίδια ήταν οι κακοί οιωνοί, η κακή τύχη, θυμός κλπ.
Το ηθικό δίδαγμα του παιχνιδιού συνοψίζεται στην αλήθεια ότι ένα άτομο μπορεί να επιτύχει τη σωτηρία μέσα από την εκτέλεση δίκαιων και καλών πράξεων. Αντιθέτως, οι κακοί οιωνοί τα φίδια τροφοδοτούν τις κατώτερες μορφές της ζωής.
