«Το κόμμα των Τσάμηδων, ένα κόμμα βαθιά διεφθαρμένο, υπάρχει για να καλλιεργεί τον ανθελληνισμό στην Αλβανία» καταγγέλλει στο «Εθνος» ο κ. Λεωνίδας Παππάς, πρόεδρος της οργάνωσης «Ομόνοια» που μάχεται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εθνικής ελληνικής μειονότητας.
Και πράγματι, ανατρέχοντας κανείς στα γεγονότα μόνο των τελευταίων τεσσάρων μηνών, διαπιστώνει έναν διάχυτο και προκλητικό ανθελληνισμό, έναν ανθελληνισμό τον οποίο αγκαλιάζει απλόχερα (για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης) και η ίδια η κυβέρνηση του «κεντροαριστερού» Εντι Ράμα.
«Η Ελλάδα είναι ένοχη. Θυμηθείτε τη γενοκτονία της Τσαμουριάς. 100.000 Αλβανοί θύματα» ανέφερε το πανό που είχε αναρτήσει ομάδα Αλβανών οπαδών κατά τη διάρκεια του αγώνα Ελβετίας-Αλβανίας στις 11 Ιουνίου στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου στη Γαλλία. Ο εκπρόσωπος του αλβανικού ΥΠΕΞ, Γκ. Ντερβίσι, είχε μάλιστα τότε, αψηφώντας τις έντονες ελληνικές αντιδράσεις, χαρακτηρίσει «υποδειγματική» τη συμπεριφορά των Αλβανών οπαδών, εκφράζοντας τη «λύπη» του «που η Ελλάδα δεν επικεντρώνεται στο αγωνιστικό κομμάτι» και επιμένοντας «στο ζήτημα της Τσαμουριάς που είναι βασικό για τις διμερείς σχέσεις και για τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Οι ανθελληνικές προκλήσεις, ωστόσο, είχαν ξεκινήσει λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 6 Ιουνίου, όταν περίπου 150 με 200 Τσάμηδες διαδηλωτές επιχείρησαν να εμποδίσουν την είσοδο του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά στο κτίριο του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών στα Τίρανα, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Τσαμουριά, μητέρα μας, περίμενέ μας».
Οι επεισοδιακές σκηνές του περασμένου Ιουνίου ξύπνησαν μνήμες από την επίσης «θερμή» υποδοχή που είχαν επιφυλάξει Τσάμηδες διαδηλωτές το 2005 στον τότε Ελληνα Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια στο Αργυρόκαστρο (με αποτέλεσμα τότε να ματαιωθεί η προγραμματισμένη συνάντηση Παπούλια – Μοϊσίου).
Στο πιο πρόσφατο παρελθόν, οι Τσάμηδες επιστρέφουν (πλέον ως εταίροι στην κυβέρνηση του Εντι Ράμα) με μπαράζ ανθελληνικών προκλήσεων.
Τον περασμένο Ιούνιο ανακοίνωσαν ότι πρόκειται να προχωρήσουν στη δημιουργία ενός ιδιότυπου μητρώου-κτηματολογίου που θα συγκεντρώνει όλες τις εδαφικές-περιουσιακές τους διεκδικήσεις «πίσω στην Ελλάδα», ενώ έχουν διακηρύξει και την πρόθεσή τους να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της Ελλάδας για τη «γενοκτονία των Τσάμηδων».
Τουλάχιστον δύο φορές μάλιστα μέσα στο 2016, ολιγάριθμη ομάδα ατόμων συγκεντρώθηκε όντως μπροστά από το κτίριο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου στη Χάγη στήνοντας σόου αλυτρωτισμού.
Η συνεργασία με τους ναζί
Οι Τσάμηδες ήταν αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι που ζούσαν στην Ηπειρο, και κυρίως στη Θεσπρωτία, έως το 1944. Το 1940 υπολογίζεται ότι ανέρχονταν σε περίπου 20.000 άτομα. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκαν με τους φασίστες και ναζιστές κατακτητές, πρωταγωνιστώντας μάλιστα σε σειρά αγριοτήτων (στην Παραμυθιά το 1943 κ.α.). Με την ήττα των Γερμανών τράπηκαν σε φυγή ως δωσίλογοι και εγκληματίες πολέμου.
Σήμερα, ωστόσο, οι απόγονοι των δωσίλογων επιστρέφουν κατηγορώντας την Ελλάδα για «γενοκτονία» και διεκδικώντας επιστροφή περιουσιών και αποζημιώσεις.
Για την Ελλάδα, βέβαια, Τσάμικο ζήτημα δεν υφίσταται. Εχει κλείσει οριστικά από το 1945. Οι δωσίλογοι έχουν καταδικαστεί ερήμην και οι περιουσίες τους έχουν απαλλοτριωθεί με σειρά διαταγμάτων υπέρ ακτημόνων καλλιεργητών κ.ά.
Η αλβανική πλευρά επιμένει ωστόσο να κρατάει ανοιχτό το συγκεκριμένο θέμα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των οραμάτων περί Μεγάλης Αλβανίας. Το κόμμα PDIU των Τσάμηδων συμμετέχει άλλωστε πλέον στην κυβέρνηση του Εντι Ράμα με υφυπουργούς και τον ηγέτη του, Σπετίμ Ιντρίζι, στη θέση του αντιπροέδρου του αλβανικού κοινοβουλίου (θέση που κατείχε άλλοτε ο ομογενής Βαγγέλης Ντούλες).
Πηγή : Έθνος
